Ustawa o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących przyspieszy przygotowanie inwestycji z 5 lat do roku, ale wymaga spełnienia określonych ustawowo standardów urbanistycznych. Inwestycję mieszkaniową lub inwestycję towarzyszącą na podstawie specustawy będzie można zrealizować niezależnie od istnienia lub ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pod warunkiem, że nie jest sprzeczna ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz uchwałą o utworzeniu parku kulturowego. Warunek niesprzeczności ze studium nie dotyczy terenów, które w przeszłości były wykorzystywane jako tereny kolejowe, wojskowe, produkcyjne lub usług pocztowych, a obecnie funkcje te nie są na tych terenach realizowane.
Ustawa ułatwi pozyskanie gruntów pod budownictwo mieszkaniowe w oparciu o studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Zwłaszcza tereny takie jak grunty rolne w administracyjnych granicach miast, a także o obszary, które w przeszłości były wykorzystywane, jako tereny kolejowe, wojskowe czy produkcyjne. W ustawie ustalono również standardy, jakimi muszą odpowiadać inwestycje mieszkaniowe takie jak: dostęp inwestycji do drogi publicznej, odległość do placówek powszechnej edukacji oraz do przystanku publicznego transportu zbiorowego.
W konsekwencji nowe inwestycje mieszkaniowe powinny trafić na przygotowane do tego tereny a to ograniczy rozlewanie się miast.
"Procedura lokalizacji określona w specustawie mieszkaniowej na terenach nieobjętych planami jest bardziej wymagająca niż decyzje WZ. Wymóg koncepcji urbanistyczno-architektonicznej, pokazującej proporcje zabudowy mieszkaniowej i infrastruktury towarzyszącej, jak parki, przestrzeń wspólna czy sieć komunikacyjna ma służyć tworzeniu ładu przestrzennego i jest przeszkodą dla chaotycznej zabudowy. Zapisane w specustawie standardy, będą swego rodzaju kontraktem gminy z inwestorem i mieszkańcami" – ocenił wiceminister Artur Soboń.
Nowe narzędzie planowania inwestycji mieszkaniowych
Standardy urbanistyczne są zróżnicowane ze względu na liczbę mieszkańców gmin, co odpowiada stopniom zurbanizowania osiedli. Ustalenie lokalizacji inwestycji w trybie specustawy będzie następowało w drodze uchwały rady gminy. Mieszkańcy gminy będą mogli wyrażać opinie i zgłaszać uwagi wobec zaproponowanej lokalizacji inwestycji. Podstawowym odniesieniem dla koncepcji lokalizowania inwestycji będą studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Studia pokrywają prawie całość przestrzeni polskich gmin. Przepisy określające procedury lokalizacyjne są potrzebne, ponieważ plany zagospodarowania przestrzennego wydane na podstawie aktualnych przepisów pokrywają jedynie 16 proc. powierzchni polskich miast, a ich roczny przyrost wynosi 1 proc. Obowiązujące przepisy umożliwiają uzupełnianie zabudowy na podstawie decyzji o warunkach zabudowy, których gminy wydają rocznie około 80 tys. Ale te decyzje są przez ekspertów krytycznie oceniane, bo są główną przyczyną rozlewania się miast. Specustawa będzie obowiązywać przez 10 lat.
Ustawa oczekuje na decyzję Prezydenta RP.
